Η διάγνωση του καρκίνου προκαλεί ανάμικτα αρνητικά συναισθήματα και σύγχυση στις γυναίκες που νοσούν. Φίλοι και συγγενείς θα πρέπει να γνωρίζουν πώς να χειριστούν την κατάσταση και πώς να βοηθήσουν ουσιαστικά. Ένας «οδηγό συμπεριφοράς» που θα βοηθήσει φροντιστές και ασθενείς να διαχειριστούν καλύτερα την κατάσταση.
Σκέψου πριν μιλήσεις
«Η είδηση του καρκίνου φοβίζει τους πάντες που συνήθως δεν βρίσκουν τις σωστές λέξεις για να εκφράσουν αυτό που θέλουν και άθελά τους λένε κάτι άστοχο ή ακόμη και κάτι που πληγώνει» αναφέρει η Alyson Moadel, PhD, διευθύντρια του ψυχοκοινωνικού ογκολογικού προγράμματος στο Albert Einstein College of Medicine, στη Νέα Υόρκη. Για αυτό είναι προτιμότερο να σκεφτεί κανείς και να μιλήσει με προσοχή ώστε να μην επιβαρύνει ψυχολογικά τον άνθρωπο που νοσεί.
«Η μητέρα μου/η αδελφή μου/η φίλη μου είχε καρκίνο στο μαστό»
Όλοι σχεδόν έχουμε κάποιον συγγενή ή φίλο που έχει νοσήσει από καρκίνο στο μαστό και η είδηση της διάγνωσης με καρκίνο μίας φίλης μας μπορεί να μας φανεί κατάλληλη στιγμή για να το μοιραστούμε μαζί της. Ωστόσο ο καρκίνος του κάθε ασθενούς είναι μία εντελώς ξεχωριστή περίπτωση και ο κάθε ασθενής έχει να αντιμετωπίσει τη δική του μάχη. Γι’ αυτό σύμφωνα με την Dr. Citrin, MD, PhD και συγγραφέα του βιβλίου Knowledge is Power: What Every Woman Should Know About Breast Cancer, αποφεύγετε να κάνετε αρνητικούς ή θετικούς συσχετισμούς και συγκρίσεις με την κατάσταση κάποιου άλλου ανθρώπου.
«Θα χάσεις τα μαλλιά σου;»
Μερικές γυναίκες συνδέουν τη θηλυκότητά τους με τα μαλλιά τους και βρίσκουν αφόρητη την ιδέα και μόνο ότι θα τα χάσουν. Η Melanie Young, συγγραφέας του βιβλίου Getting Things Off My Chest: A Survivor’s Guide to Staying Fearless and Fabulous in the Face of Breast Cancerπου και έχει επιβιώσει από καρκίνο μαστού τονίζει πως όλοι θέλουμε να δείχνουμε όμορφοι. Για αυτό ακριβώς σχολιάζετε την όμορφη εμφάνιση της φίλης σας μία ημέρα που δείχνει καλύτερα ή προτείνετε της να πάτε μαζί για να αγοράσετε προϊόντα μακιγιάζ.
«Θα χάσεις τους μαστούς σου»;
Η Dr. Citrin τονίζει πως τη διάγνωση του καρκίνου δεν την ακολουθεί μαστεκτομή. Πολλοί γιατροί προχωρούν σε βιοψία του όγκου και μετά αποφασίζουν τη θεραπευτική πορεία. Επίσης η ασθενής με καρκίνο μπορεί να μη γνωρίζει ακόμη εάν χρειάζεται ή όχι μαστεκτομή. Ακριβώς γι’ αυτό είναι προτιμότερο να μην αναφερθούμε σε αυτό.
«Είναι φρικτά νέα»
Φράσεις όπως «Ω Θεέ μου» ή «Τι φρικτά νέα» μπορεί να κλονίσουν ακόμη και τον πιο δυνατό άνθρωπο ενώ ουσιαστικά προβάλουν τη δική μας αντίληψη για την κατάσταση και δεν βοηθούν. Προτιμάμε φράσεις όπως «Λυπάμαι» ή ακούμε χωρίς να είναι απαραίτητο να μιλήσουμε και δείχνουμε με πράξεις πως είμαστε εκεί για τον άνθρωπο που νοσεί.
«Πάρε με για ό,τι χρειαστείς»
Οι άνθρωποι με καρκίνο μαστού έχουν να σκεφτούν και να κάνουν πολλά σε καθημερινή βάση και συνήθως δεν ξέρουν τι πρόκειται να συμβεί στην πορεία. Ακριβώς γι’ αυτό και δεν μπορούν να προβλέψουν τις ανάγκες τους. Είναι καλύτερα να τηλεφωνάμε στη φίλη μας όταν βρισκόμαστε για παράδειγμα για ψώνια, στο σούπερ μάρκετ ή στη λαϊκή και να την ρωτάμε εκείνη τη στιγμή εάν χρειάζεται κάτι σχετικό.
«Πιστεύεις ότι το προκάλεσε η ορμονοθεραπεία ή η παχυσαρκία ή…»
Όπως και κάθε άλλος τύπος καρκίνου, έτσι και ο καρκίνος του μαστού έχει πολλές διαφορετικές μορφές και πολλές διαφορετικές αιτίες πρόκλησης ή και καμία εμφανή. Πολλές φορές θέλουμε να βρίσκουμε την αιτιολογία της νόσου για να αποκλείσουμε εμάς από ένα τέτοιο ενδεχόμενο συμβάν. Η Marisa Weiss, MD, επιβιώσασα από καρκίνο μαστού και διευθύντρια του τμήματος Ογκολογίας-Ακτινοθεραπείας του Lankenau Medical Center προτείνει να αποφεύγουμε τα «εάν» και τα «μήπως».
«Όλα θα πάνε καλά…»
Το να είμαστε εντελώς καθησυχαστικοί μπερδεύει την ασθενή που έχει μπροστά της τουλάχιστον έναν χρόνο θεραπευτική αγωγή, που συνήθως ξεκινά με βιοψία, μαστεκτομή ή ογκεκτομή, ακτινοθεραπεία πριν ή μετά τη χειρουργική επέμβαση και μετά χημειοθεραπεία» υποστηρίζει η Dr. Weiss. Επίσης οι περισσότεροι ασθενείς δεν θέλουν να τους πούνε τι να κάνουν ή πώς να διαχειρίζονται την κατάσταση. Φράσεις όπως «Να είσαι δυνατή» ή «Να έχεις κουράγιο» μπορεί να τύχουν απαντήσεις όπως «Δεν είσαι εσύ αυτή που ανησυχεί ή που νιώθει άρρωστη όλη την ημέρα». Είναι προτιμότερο να δείχνετε συνεχώς την αγάπη σας στον άνθρωπο που νοσεί, όποια φάση και αν περνά και με όποιον τρόπο την εκδηλώνει.
Να μην πείτε και να μην κάνετε τίποτα
Πολύ συχνά οι άνθρωποι δεν έχουμε τι να πούμε μπροστά σε καταστάσεις πόνου, σωματικής και ψυχικής δυσκολίας. Μένουμε βουβοί και αμέτοχοι και πολλές φορές σταματάμε να επισκεπτόμαστε τον άνθρωπο που μας έχει ανάγκη. Θυμηθείτε: Οι καλύτεροι υποστηρικτές είναι αυτοί που ξέρουν να ακούνε και που απαντάνε στις ανάγκες του ασθενή.
Πηγή: Health.com