Οι ενήλικοι άνω των 50 ετών χρειάζονται περισσότερη άσκηση

Σύμφωνα με το αμερικάνικο κέντρο ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων (CDC), η συχνή φυσική δραστηριότητα είναι ζωτικής σημασίας για την υγιή διαδικασία γήρανσης. Μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο του πρόωρου θανάτου και να προλάβει, να καθυστερήσει ή να βοηθήσει στη διαχείριση πολλών χρόνιων ασθενειών που αντιμετωπίζουν γυναίκες και άνδρες άνω των 50 ετών, όπως εγκεφαλικά, καρδιαγγειακές νόσοι, αρθρίτιδα, ορισμένες μορφές καρκίνου, διαβήτη, ασθένειες των πνευμόνων (ΧΑΠ) και κατάθλιψη. Το 2014, το CDC ανακοίνωσε ότι 2 στις 3 ενήλικες στις Η.Π.Α., άνω των 50 ετών, υποφέρουν από τουλάχιστον μία χρόνια πάθηση.

Η αμερικάνικη εταιρία για τον καρκίνο προτείνει στους ενήλικες αυτής της ηλικιακής ομάδας να γυμνάζονται ακολουθώντας κάποια ήπια μορφή άσκησης, όπως περπάτημα, για τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα ή να ακολουθούν 75 λεπτά έντονης άσκησης, διασκορπισμένη όλη την εβδομάδα και όχι συγκεντρωμένη σε μία ή δύο ημέρες, ενώ ως έντονη προσδιορίζουν την άσκηση υψηλής έντασης, αύξησης του καρδιακού παλμού, που συνοδεύεται με έντονη εφίδρωση και γρήγορο αναπνευστικό ρυθμό.
Ωστόσο, σύμφωνα με το CDC, ακόμη και οποιαδήποτε μορφή άσκησης είναι πολύ προτιμότερη από καθόλου φυσική δραστηριότητα και προτείνει σε ανθρώπους που δεν ασκούνται καθόλου να ξεκινήσουν αργά και σταδιακά, προσθέτοντας κάθε εβδομάδα λίγο περισσότερη κίνηση θέτοντας ρεαλιστικούς στόχους, όπως να προσθέτουν 10 λεπτά περισσότερης άσκησης κάθε εβδομάδα.

Σύμφωνα με έρευνα της CDC στον αμερικάνικο πληθυσμό για το πόσο και πόσο συχνά ασκούνταν, το 27.5% των ερωτηθέντων από 50 ετών και άνω δήλωσαν πως δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από αυτά που επέβαλε η καθημερινότητα (κίνηση στην εργασία ή στο σπίτι), ενώ όσο αυξάνονταν η ηλικία των ερωτηθέντων τόσο μεγαλύτερο ήταν και το ποσοστό των ενηλίκων με καμία φυσική δραστηριότητα. Επίσης, οι γυναίκες αποδείχθηκαν λιγότερο ενεργητικές από τους άντρες, σε ποσοστό 29,4% έναντι 25,5% των ανδρών, ενώ όσο χαμήλωνε το μορφωτικό επίπεδο των ερωτηθέντων ή όσο πιο υπέρβαροι ήταν, τόσο λιγότερο ασκούνταν .

Τι μπορούμε να κάνουμε;

  • Να γίνουμε περισσότερο κινητικοί και να παροτρύνουμε φίλους, συγγενείς και συναδέλφους να ασκούνται μαζί μας σε συχνή και τακτική βάση.
  • Να εντάξουμε στην καθημερινή μας ρουτίνα το περπάτημα για συνήθειες, όπως τα ψώνια.
  • Να ενταχθούμε σε προγράμματα άσκησης που έχουν σχεδιαστεί για τη δική μας ηλικιακή ομάδα ή για το δικό μας κινησιολογικό επίπεδο.
  • Να συνεχίζουμε να είμαστε ενεργοί σωματικά ακόμη και αν πάσχουμε από κάποια χρόνια νόσο ή κάποιο βαθμό ανικανότητας, βρίσκοντας προγράμματα άσκησης ταιριαστά στο προφίλ μας.

Πηγή: The American Cancer Society

 

Call Now Button