Η μεταφορά λίπους (lipofilling) αποτελεί μία τεχνική της πλαστικής χειρουργικής, κατά την οποία αφαιρείται τοπικό λίπος από ένα σημείο του σώματος –όπως για παράδειγμα από την κοιλιά –και επανατοποθετείται ενέσιμα έπειτα από εργαστηριακή επεξεργασία, σε άλλη περιοχή του σώματος, για αισθητικούς σκοπούς. Στην αποκατάσταση μαστού, η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται συχνά για να βελτιώσει το σχήμα ή την αίσθηση πληρότητας του μαστού. Ορισμένοι γιατροί ωστόσο, διερωτόνταν εάν η (lipofilling) τεχνική αυξάνει τον κίνδυνο επανεμφάνισης (υποτροπής) του καρκίνου μαστού. Για τη διερεύνηση ενός τέτοιου ενδεχόμενου διενεργήθηκε σχετική έρευνα το 2011, τα αποτελέσματα της οποίας δεν έδειξαν καμία αύξηση του κινδύνου επανεμφάνισης καρκίνου μαστού στις γυναίκες που είχαν προβεί σε (lipofilling) συγκριτικά με αυτές που δεν είχαν ποτέ εφαρμόσει τη συγκεκριμένη τεχνική. Η νέα έρευνα του 2016 παρέχει ακόμη περισσότερα στοιχεία αναφορικά με την μεταφορά λίπους (lipofilling) και τη μη αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης νέου καρκίνου στο μαστό.
Στην έρευνα που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου 2016 της επιθεώρησης Plastic and Reconstructive Surgery, συμμετείχαν 1.024 γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε μαστεκτομή και αποκατάσταση μαστού, στην οποία χρησιμοποιήθηκε η τεχνική (lipofilling). Από τις γυναίκες αυτές:
- Οι 719 είχαν υποβληθεί σε μαστεκτομή για να απομακρύνουν τον καρκίνο μαστού
- Οι 305 ανήκαν σε ομάδα υψηλού κινδύνου για καρκίνο μαστού και είχαν υποβληθεί σε προληπτική μαστεκτομή για να μειώσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού. (33 από τις γυναίκες αυτές είχαν γονιδιακή μετάλλαξη BRCA1 και BRCA2).
Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν τα ποσοστά υποτροπής της νόσου ή εμφάνισης νέας μορφής καρκίνου μεταξύ των 1.024 γυναικών που είχαν προχωρήσει σε αποκατάσταση μαστού με την τεχνική της (lipofilling) και 670 γυναικών που είχαν υποβληθεί σε μαστεκτομή για την αφαίρεση καρκίνου του μαστού χωρίς τη χρήση της συγκεκριμένης τεχνικής.
Οι γυναίκες με (lipofilling) παρακολουθούνταν για 5 περίπου χρόνια και οι γυναίκες που δεν είχαν κάνει χρήση της μεθόδου, για 4 χρόνια. Η σύγκριση των ιατρικών δεδομένων όλων των γυναικών απέδειξε πως τα ποσοστά επανεμφάνισης της νόσου, είτε πρόκειται για τοπική επανεμφάνιση (καρκίνο στο μαστό), είτε για απομακρυσμένη (υποτροπή της νόσου σε περιοχή μακριά από το μαστό) ήταν παρόμοια για όλες τις γυναίκες, ανεξάρτητα αν χρησιμοποίησαν ή όχι (lipofilling), ενώ τα ποσοστά δε διέφεραν ανεξάρτητα από την ομάδα που ανήκαν οι γυναίκες αναφορικά με τη νόσο, -στάδιο καρκίνου, ορμονικοί υποδοχείς, περιοχή εντοπισμού της νόσου, χρήση χημειοθεραπείας, χρήση ακτινοθεραπείας.
Ωστόσο, όταν οι ερευνητές εξέτασαν γυναίκες που είχαν ακολουθήσει ορμονική υποκατάσταση, οι γυναίκες με (lipofilling) παρουσίαζαν ελάχιστα διαφοροποιημένη αύξηση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου. (1.4% σε γυναίκες με ορμονική θεραπεία και χρήση (lipofilling) , έναντι 0.5% στις γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε ορμονική θεραπεία αλλά δεν υποβλήθηκαν σε αυτήν την τεχνική.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, Πλαστικό Χειρουργό Dr. Kronowitz, τα ευρήματα της έρευνας θα πρέπει να ενθαρρύνουν πλαστικούς χειρουργούς να χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη τεχνική παρέχοντας στις ασθενείς τους τα βέλτιστα αποτελέσματα για την αισθητική του μαστού, χωρίς φόβο για την υποτροπή του καρκίνου του μαστού.