- Να τους ακούμε
Η είδηση ότι ένας φίλος μας ή ένα αγαπημένο μας πρόσωπο νοσεί με καρκίνο μαστού είναι φυσικό να μας γεννά απορίες και σύγχυση. Ωστόσο, δεν είναι κατάλληλη ώρα για ερωτήσεις και οι άνθρωποι που νοσούν δεν έχουν όλες τις απαντήσεις. Δεχτείτε μόνο αυτά που θέλουν οι ίδιοι να μοιραστούν μαζί σας και ακούστε τους.
- Να μην προσφερόμαστε αόριστα
Η δήλωση διαθεσιμότητας δεν βοηθά τον ασθενή που χρειάζεται να ακούσει κάτι συγκεκριμένο. Το πιο πιθανό είναι ότι δε θα σας καλέσει ποτέ. Είναι προτιμότερο να δηλώσετε τί μπορείτε να προσφέρετε, όπως να μαγειρέψετε συγκεκριμένες ημέρες ή να βοηθήσετε στις μετακινήσεις των παιδιών ή ακόμη και να βοηθήσετε στο λούσιμο ή στο καθάρισμα.
- Να βρισκόμαστε δίπλα τους όταν μας το ζητήσουν
Οι ασθενείς φίλοι μας ίσως να μας χρειάζονται για να κρατάμε σημειώσεις κατά τη διάρκεια των συναντήσεων με τους γιατρούς ή ίσως να χρειάζονται κάποιον για να τους οδηγήσει έως εκεί που θα κάνουν χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία. Δηλώσετε την πρόθεσή σας για να τους συνοδεύσετε.
- Να μην επεμβαίνουμε στις αποφάσεις τους
Η αποκατάσταση των μαστών είναι μία πραγματική δοκιμασία. Πολλές γυναίκες την αναβάλουν και άλλες αποφασίζουν να μην προχωρήσουν σε αυτήν. Θα ήταν προτιμότερο να ακούσετε την άποψή τους και να την δεχτείτε, χωρίς να προσπαθήσετε να την αλλάξετε. Ο κάθε άνθρωπος αποτελεί μία μοναδική περίπτωση και μόνο εκείνος γνωρίζει τί τελικά είναι πιο σημαντικό για να νιώθει καλά.
- Να μην αναφερόμαστε στο παρελθόν και στην πρόληψη
Δεν έχει κανέναν νόημα να αναφέρεστε σε μεθόδους πρόληψης της νόσου, όπως στην yoga, στη γυμναστική, στη διατροφή, στο χάσιμο βάρους ή σε οτιδήποτε άλλο γνωρίζετε ότι θα μπορούσε να είχε βοηθήσει στην πρόληψη της νόσου. Ας κρατήσουμε τις θεωρίες για εμάς και ας μην επιβαρύνουμε την ψυχολογία των φίλων μας ασθενών.
- Να μην γενικεύουμε
Μην πέσετε στην παγίδα να αναφέρεστε στον καρκίνο μαστού που είχαν άλλοι φίλοι ή συγγενείς σας. Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και κάθε ασθενής έχει τη δική του, μοναδική πορεία. Οι συζητήσεις αυτές μπερδεύουν και αγχώνουν τους ασθενείς και σίγουρα δεν τους βοηθούν σε τίποτα.
- Να μην αναφερόμαστε συνεχώς στην ασθένεια
Το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται οι ασθενείς με καρκίνο είναι να μιλάμε για αυτό. Μιλήστε για ό,τι θα κάνατε σε κάθε άλλη περίπτωση. Σχολιάστε, συζητήστε για την καθημερινότητα, για ό,τι θα κάνατε με έναν φίλο σας που δεν νοσεί. Οι ασθενείς χρειάζονται «διαλείμματα» από τη νόσο. Για αυτό άλλωστε είστε εσείς εκεί.
- Να έχουμε υπομονή
Οι ασθενείς με καρκίνο, ακόμη και όταν ολοκληρώσουν τη θεραπεία τους, μπορεί να νιώθουν για μεγάλο χρονικό διάστημα αίσθημα κόπωσης, απογοήτευσης, φόβου. Μπορεί ακόμη και να έχουν συνεχώς την ανάγκη να ελέγχουν την υγεία τους ή να περνούν μετα-τραυματικό στρες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έχετε υπομονή. Για αυτό άλλωστε είναι οι πραγματικοί φίλοι. Για τις καλές και τις λιγότερο καλές στιγμές.
Πηγή: Webmd