Η ορμονοθεραπεία για την παράταση της εμμηνόρροιας και την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, βρέθηκε στο επίκεντρο έρευνας που δημοσιεύθηκε στο The Lancet στα τέλη Σεπτεμβρίου. Η έρευνα που βασίστηκε σε ιατρικά δεδομένα 108.647 μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών που ανέπτυξαν καρκίνο μαστού περίπου στα 65 τους χρόνια, είχε ως στόχο να εντοπίσει το ποσοστό κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου μαστού σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που κάνουν ορμονοθεραπεία έναντι αυτών που δεν κάνουν. Οι μισές από τις γυναίκες που εκδήλωσαν καρκίνο μαστού είχαν προβεί σε ορμονοθεραπεία, ενώ οι άλλες μισές ποτέ δεν είχαν κάνει ορμονική υποκατάσταση. Η ηλικία έναρξης της ορμονοθεραπείας για τις γυναίκες που την είχαν επιλέξει, ήταν κατά μέσο όρο τα 50, ενώ για τις γυναίκες που την επέλεγαν έως τον χρόνο εκδήλωσης καρκίνου στον μαστό, συνήθως μεσολαβούσαν δέκα χρόνια. Οι γυναίκες που είχαν νοσήσει με καρκίνο μαστού και είχαν σταματήσει την ορμονοθεραπεία, είχαν κατά μέσο όρο λάβει ορμονοθεραπεία περίπου για 7 χρόνια.
Στη μελέτη διαπιστώθηκε ότι όσο μεγαλύτερος ήταν ο χρόνος λήψης της ορμονοθεραπείας, τόσο πιο αυξημένος ήταν ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου στον μαστό, με εξαίρεση τις γυναίκες που λάμβαναν τοπικά κολπικά οιστρογόνα, που δεν διαφάνηκε να αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου. Η αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου στον μαστό διαρκούσε πολλά χρόνια μετά την παύση της θεραπείας, με μεγαλύτερη αύξηση κινδύνου σε γυναίκες που την είχαν λάβει για ακόμη μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Για την ανάπτυξη του κινδύνου της νόσου σημαντικό παράγοντα φαίνεται ότι διαδραμάτιζε και ο τύπος της ορμονοθεραπείας. Οι γυναίκες που λάμβαναν σκευάσματα που συνδύαζαν τα οιστρογόνα και την προγεστερόνη φαίνεται πως είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου στον μαστό συγκριτικά με τις γυναίκες που λάμβαναν μόνο οιστρογόνα. Ο κίνδυνος ήταν ακόμη μεγαλύτερος για ανάπτυξη καρκίνου μαστού θετικού για υποδοχείς οιστρογόνων, ενώ η ηλικία έναρξης της ορμονοθεραπείας δεν είχε επίδραση στην αύξηση του κινδύνου.
Οι ερευνητές τονίζουν πως χρειάζεται ακόμη περισσότερη έρευνα για να διαπιστωθεί και να κατανοηθεί ο τρόπος με τον οποίο η ορμονοθεραπεία επιδρά στην αύξηση καρκίνου στον μαστό, καθώς και τον μηχανισμό που κρύβεται πίσω από τον ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο της συνδυαστικής ορμονοθεραπείας (προγεστερόνη -οιστρογόνα) που κρύβεται πίσω από τον συγκεκριμένο τύπο καρκίνου.
Πηγή: Asco post